Er zijn verschillende manieren om een dispuut (in het juridisch taalgebruik spreekt men van een ‘geschil’), op te lossen. Zo kan men bijvoorbeeld een akkoord sluiten, men kan een procedure voor de rechtbank starten, enz.
Bemiddeling is zo een mogelijkheid om een geschil op te lossen. In het gewone taalgebruik heeft bemiddeling veel betekenissen, maar hier gaat het specifiek om de bemiddeling zoals die in de wet van 21 februari 2005 (B.S. 22 maart 2005) wordt geregeld.
Bij deze bemiddeling doen partijen een beroep op een onafhankelijke derde, de bemiddelaar genoemd, wiens taak erin bestaat de partijen te helpen om zelf, met volledige kennis van zaken, tot een oplossing te komen die voor beide partijen aanvaardbaar is.
Niet alleen advocaten kunnen als bemiddelaar optreden. Een erkend bemiddelaar heeft altijd een speciale opleiding gevolgd en is erkend door de Federale Bemiddelingscommissie. Er zijn ook niet-erkende bemiddelaars.
De website van de Federale Overheidsdienst Justitie bevat zeer veel informatie over bemiddeling.
Meer informatie vindt u ook bij Waarvoor kan u beroep doen op een advocaat.
