De samenstelling van de NOAB over de afgelopen vier jaar dient zich aan als volgt:
Hierbij passen een paar vaststellingen en een korte analyse:
- De NOAB blijft stijgen in aantal en in 2019 was de stijging opmerkelijk. Er zijn nu 3297 advocaten, d.i. een stijging met 6,08% t.o.v. het jaar daarvoor, en een stijging met 8,53% in vergelijking met 2017.
- Echter, deze stijging is in zeer grote mate te wijten aan de toevloed van EU-advocaten. Dit is zeker het geval voor de stijging in 2020 in vergelijking met 2019. Het aantal EU-advocaten is over 2019 gestegen met een absoluut aantal van 98, dit is een stijging met 62%. Deze stijging is quasi-volledig toe te schrijven aan Brexit. Het blijft mogelijk dat ook in het Brexit-overgangsjaar 2020 een aantal Britse advocaten ertoe kan beslissen om zich in Brussel te komen vestigen, maar daarna zal deze bron allicht opdrogen.
- Het aantal tableau-advocaten stijgt nog steeds, maar deze stijging is in aanzienlijke mate te wijten aan de overstap van een aantal EU-advocaten naar het tableau bij toepassing van artikel 477nonies Gerechtelijk Wetboek (drie jaar praktijk Belgisch incl. EU-recht in België). In 2019 ging het in totaal over 27 overstappers. Ook dit heeft voornamelijk te maken met Brexit. Samen met toegroei van het aantal EU-advocaten leidt dit tot een sterkere internationalisering van onze Orde. De internationalisering is zonder twijfel de belangrijkste motor voor de groei van de Orde.
- De verjonging van het balielandschap zet zich niet door. Er zijn nog nooit zoveel stagiairs geweest aan onze Orde. Stagiairs stijgen dus nog steeds in absolute aantallen, van 698 in 2019 naar 742 in 2020, maar uitgedrukt in percentage van het totale aantal advocaten dalen zij licht van 24% in 2017 naar 22,5% in 2020. De balie veroudert dus licht. Natuurlijk is de stijging van het aantal EU-advocaten niet vreemd aan deze gewijzigde verhouding. EU-advocaten hebben per definitie hun stage volbracht in hun land van herkomst. Als de buitenlandse advocaten uit de cijfers gehaald worden, dan is de tendens over de vier geanalyseerde jaren ook zeer licht dalend, van 25,85% (2017) naar 25,54% (2018) en tot 24,02% (2019), en dan terug naar 24,77% (2020).
- De vervrouwelijking zet zich traag maar gestaag door. De NOAB blijft al vier jaar afgerond op een circa 60-40 verhouding mannen-vrouwen hangen, maar dan met dien verstande dat het aantal mannen verhoudingsgewijs toch een dalende tendens blijft vertonen. Het aantal mannen daalt inderdaad over de besproken periode jaarlijks met ongeveer 0,50%. Bij de stagiairs ligt de verhouding geheel anders. Vrouwelijke stagiairs vormen een traag maar gestaag groeiende groep, die binnen de totale groep stagiairs evolueert van 50,96% in 2017 naar 53,37% in 2020, dit is dus ruim meer dan het totale aantal vrouwen. Het totale aantal vrouwen aan de NOAB stijgt ook, maar trager. Deze cijfers tonen aan dat vrouwen vervroegd afhaken en de balie verlaten. Ons beroep trekt veel vrouwen aan maar heeft kenmerken die in die mate niet vrouwvriendelijk zijn dat aanzienlijk meer vrouwen dan mannen hun baliecarrière vroegtijdig vaarwel zeggen.
